100
część II – ASFALTY W MIESZANKACH mineralno-asfaltowych
Obecnie do badania adhezji asfaltu do kruszywa oraz ogólnie – odporności mieszanki mineralno-asfaltowej na działanie
wody i mrozu, wykorzystywane są dwie następujące normy: PN-EN 12697-11 [11] oraz PN-EN 12697-12 [12].
Ocenę przyczepności można przeprowadzić na wybranej frakcji mieszanki mineralnej na przykład na podstawie
metod opisanych w normie PN-EN 12697-11, z których najpopularniejsza jest metoda A (metoda obracanej
butelki). Przyczepność lepiszcza do kruszywa powinna wynosić co najmniej 80% po 6 godzinach rolowania.
Finalnym sprawdzeniem odporności mieszanki mineralno-asfaltowej na działanie wody i mrozu jest wskaźnik
ITSR (ang.
Indirect Tensile Strength Ratio
) wg PN-EN 12697-12. Stosuje się różne wersje procedury badawczej,
w zależności od dokumentu technicznego, np. WT-2 cz.1 2014 [13] lub WTW BT MMA 2018 ZDW w Katowicach [14].
5.2. Magazynowanie lepiszczy asfaltowych
5.2.1. Uwagi ogólne
Lepiszcza asfaltowe należy magazynować w zbiornikach specjalnie do tego celu przeznaczonych, rys. 5.1.
Rys. 5.1. Zbiorniki na asfalt modyfikowany, instalacja w Płocku (fot. ORLEN Asfalt sp. z o.o.)
Asfalt w zbiorniku roboczym powinien być ogrzewany w sposób pośredni, z układem termostatowania,
zapewniającym utrzymanie określonej temperatury z tolerancją ±5°C. Oznacza to, że zbiornik magazynowy powinien
być wyposażony w precyzyjne układy pomiarowe z lokalnym bądź zdalnym odczytem wskazań temperatury,
umieszczonym w obszarze wężownic grzewczych oraz poza tym obszarem, z możliwością łatwego demontażu
w celu regularnego czyszczenia.
Według wymagań normy do Zakładowej Kontroli Produkcji mieszanek mineralno-asfaltowych – PN-EN 13108-21
[15] – temperatura asfaltu w zbiorniku, powinna być rejestrowana z częstością raz dziennie.
