152
część III – INFORMACJE TECHNICZNE
11.5.4. Siarkowodór
Skład elementarny lepiszczy asfaltowych jest zróżnicowany, między innymi w zależności od natury chemicznej ropy
naftowej, z której zostały one wyprodukowane (więcej informacji dotyczących natury chemicznej lepiszczy asfaltowych
znajduje się w rozdziale 1). Większość asfaltów zawiera jednak w swoim składzie elementarnym niewielkie ilość
siarki. Dlatego też, przy długotrwałym magazynowaniu gorącego asfaltu w zbiornikach zamkniętych, z asfaltu może
uwalniać się siarkowodór, którego stężenie – w skrajnych przypadkach – może osiągnąć niebezpieczną wartość.
Siarkowodór
– H
2
S (nr CAS 7783-064) – jest trującym i łatwopalnym gazem, cięższym od powietrza, który może
gromadzić się w niskich i zamkniętych pomieszczeniach. Typowe objawy zatrucia siarkowodorem obejmują
podrażnienie oczu, mdłości, wymioty oraz zawroty i bóle głowy. Długotrwałe narażenie na stężenie H
2
S powyżej
50 ppm wywołuje podrażnienie oczu, nosa, gardła i płuc. Narażenie na stężenie powyżej 500 ppm grozi śmiercią.
Poziom powyżej 700 ppm powoduje utratę przytomności w ciągu kilku sekund [12].
Dlatego też, przed wejściem do opróżnionego zbiornika magazynowego asfaltu konieczne jest jego wcześniejsze
wywietrzenie, następnie pozostawienie pod stałym napływem świeżego powietrza oraz obniżenie temperatury.
Po takim przygotowaniu zbiornika do wejścia pracowników do środka, należy wykonać dodatkowo analizy
atmosfery wnętrza na zawartość tlenu oraz potencjalnych stężeń substancji wybuchowych lub toksycznych.
Analiza powinna być wykonana nie wcześniej jak 1 godzinę przed zamierzonym wejściem. Pracownik wchodzący
do wnętrza zbiornika powinien być odpowiednio wyposażony w środki ochrony indywidualnej oraz powinien
posiadać osobisty czujnik wykrywający stężenie H
2
S.
W przypadku zatrucia siarkowodorem lub nadmiernego narażenia na działanie oparów siarkowodoru
należy
[12]:
wynieść osobę poszkodowaną z miejsca narażenia, oraz zapewnić jej bezwzględny spokój w pozycji pół-
leżącej lub siedzącej (jakikolwiek wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc),
jeżeli poszkodowany jest przytomny, należy podać mu przez maskę tlen do oddychania,
jeżeli poszkodowany nie oddycha – należy rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową,
w każdym przypadku należy wezwać pomoc medyczną.
Na otwartej przestrzeni siarkowodór w asfalcie nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka, ponieważ
stężenie tego gazu w oparach i dymach asfaltu jest bardzo małe.
11.5.5. Pożar asfaltu
Działania zapobiegawcze
Aby nie dopuścić do wybuchu pożaru w zbiornikach magazynowych, lepiszcza asfaltowe należy przechowywać
w temperaturze min. 30°C poniżej ich temperatury zapłonu.
Temperatura zapłonu asfaltów drogowych, badana w tyglu otwartym metodą Clevelanda wynosi z reguły ponad
300°C. Obecne normy asfaltowe nie wymagają badania temperatury zapłonu w tyglu zamkniętym, metodą
Martensa-Pensky’ego, ale można przyjąć, że będzie ona niższa od temperatury zapłonu otrzymanej z badania
w tyglu otwartym.
